V&VN Stomaverpleegkundigen Jaarcongres 2024

Ik ben Mariëtte van de Vorle verpleegkundig specialist kinderchirurgie van het Amalia kinderzieken van het Radboudumc te Nijmegen. Ik ben mijn loopbaan als verpleegkundige begonnen in het ziekenhuis in Boxmeer en ben na diplomering op de kinderafdeling gaan werken. Vervolgens heb ik in het CWZ de opleiding voor kinderverpleegkundige en neonatologie gevolgd. Na enkele jaren op de afdeling kinderchirurgie van het Radboud te hebben gewerkt ben ik in 2003 gestart met de master advanced nursing practice en werk ik sindsdien als verpleegkundig specialist met als belangrijkste patiënten groep de kinderen geboren met een colorectale aandoening.

Als verpleegkundig specialist kinderchirurgie is mijn belangrijkste doelgroep de kinderen geboren met een colorectale aandoening. Over het algemeen kinderen met een anorectale malformatie en de Ziekte van Hirschsprung. Als VS ben je het vaste aanspreekpunt (case manager) en behandelaar van deze kinderen.

Valerie Baars – de Bruijn –

Valerie Baars – de Bruijn is na haar HBO-V opleiding werkzaam geweest op de chirurgische afdeling in het Spaarne gasthuis. Zij is daar begonnen met de opleiding tot stomaverpleegkundige vanuit haar grote interesse patiënten te begeleiden tijdens hun opname. Tijdens haar stage heeft ze geproefd wat het vak als stoma en continentie verpleegkundige inhoud. 3,5 jaar geleden greep zij haar kans en is zij gaan werken als stoma en continentie verpleegkundige in het AUMC locatie Vumc. Hier heeft zij binnen een korte periode veel kennis opgedaan binnen de hoog complexe stoma en continentiezorg.

Tijdens de workshop ‘Double barrel wet colostomy (DBWC) een uitdaging?’ zullen we de deelnemers meenemen in onze ervaringen met de verzorging van deze unieke stoma’s. Om een goed beeld te krijgen zullen we wat algemene informatie geven over de Double Barrel stoma’s en wat de kenmerken en voorwaarden hiervan zijn.

We lichten toe hoe we de patiënt voorlichten over het verschil van één of twee stoma’s.

De materiaalkeuze is beperkt, hoe begeleiden we de patiënt in het kiezen van het passende stomamateriaal? Wat komt er allemaal kijken bij de verzorging postoperatief en in de thuissituatie? Tijdens deze Workshop zullen we onze ervaringen hierover toelichten.

Kim van der Maas-Tromp: Sinds 2007 werk ik als stomaverpleegkundige vanuit de polikliniek heelkunde. Sinds 5 jaar, draai ik ook mee in het transitie spreekuur, hier zien we met een groep specialisten vanuit de kinderchirurgie en de volwassen chirurgie kinderen en jong volwassene die vaak al vanaf geboorte of jonge leeftijd bekend zijn met colorectale problemen, zoals kinderen met Hirsprung of colorectale malformaties. Om de kinderen en hun ouders zo goed mogelijk te begeleiden in de verandering van zorg van kind naar jong volwassene zien we deze doelgroep minimaal 1 keer om ze over te dragen.

De bedoeling van deze sessie is artsen en professionele begeleiders concrete inzichten en richtlijnen te geven voor het omgaan met verdriet en verlies bij hun patiënten. Ook al worden artsen en professionele begeleiders  in de praktijk zeer frequent geconfronteerd met verlieservaringen, toch is een gedegen instructie hieromtrent vaak geen onderdeel van de normale training en opleiding.

Ook al bestaat er een grote diversiteit aan verlieservaringen en reageren verschillende mensen hierop telkens weer op een voor hen unieke wijze, toch zijn er universele reactiepatronen te onderkennen. In deze sessie wordt aangegeven wat verlies adequaat overleven precies betekent, hoe je mensen kan ondersteunen en helpen om zich opnieuw aan het leven toe te vertrouwen. 

Vaak wordt rouw, wat een normaal maar moeizaam proces is, verward met de klinische diagnose van depressie. Artsen gaan dan vaak over tot het voorschrijven van antidepressiva, want daarmee zijn ze meer vertrouwd dan met de intense emotionaliteit van verdriet. Antidepressiva remmen het rouwproces af in plaats van het te bevorderen.

Via concrete voorbeelden en suggesties wordt duidelijk gemaakt hoe je voor patiënten en hun omgeving een duidelijk verschil kunt maken, maar ook hoe je in je eigen leven op een constructieve wijze kunt omgaan met ernstige verlieservaringen. Immers, het beste wat je in therapeutische interventies hebt te bieden is de mens met levenervaring die je zelf bent geworden.